Jabetza horizontalaren legeak zeri egiten dion erreferentzia jakin aurretik komeni da hark aipatzen duen ondasun motaren definizio argia eta zehatza izatea. Jabetza mota hau Kode Zibilaren 396. artikuluan ezartzen da , nagusiki bi jabetza-eskubideren artean egotea da, hauek izan daitezke:

• Erabilera independenterako egokia den behar bezala mugatutako espazio baten gaineko jabetza-eskubide berezia eta bereizgarria .
• Gainerako elementuen, ondasunen eta zerbitzu erkideen kojabetza , etxebizitza edo lokalen gainerako jabeekin.

Bere eraketa formalik egon ezean ere existitzen da, hau da, Kode Zibilaren 396. artikuluan ezarritako baldintza guztiak betetzea nahikoa izango da bere existentzia zehazteko. Horregatik, lege hau arduratuko da jabeen erkidegoei dagokien guztia arautzeaz , bere Titulu Eratzailea edo Banaketa Horizontaleko Eskritura ematen denetik, desagertu arte. Era berean, Erkidegoko karguen izendapena arautzen du, baita gastu komunetan ekarpenak egiteko erabakiak hartzeko behar diren gehiengoak zehazteko Batzarrak deitzea eta egitea ere.

Auzitegi Gorenaren 2009ko otsailaren 11ko jurisprudentzian xedatutakoaren arabera., adierazten du Jabetza Horizontalaren Legearen 5. artikuluak eta Kode Zibilaren 396. artikuluak ondasun mota hau izateko oinarriak sortzen dituela, estatutuak eta partaidetza-kuota adieraziz, aurrekontu nagusiak zehaztea lortuz, xehetasunak ezagutzeko. ondasuna, bai eta bere funtzionamendu egokirako arauak ezartzea eta jabeen erkidegoentzako legezko espazioa sortzea.

Era berean, mota honetako ondasunak desagertzeko modua ezartzen da, eraikina suntsitzea izanik, kontrako akordiorik ez badago, edo ondasun arrunt edo jabekidetasun bihurtuz. Aipatzekoa da 2013ko ekainaren 27an argitaratutako Hiri Birgaikuntza, Birsorkuntza eta Berrikuntza Legeak indarrean dagoen Jabetza Horizontalaren Legean aldaketa oso garrantzitsu batzuk sartzen dituela, zehazki, 2., 3., 9., 10. eta 17. artikuluetan eta Xedapen Gehigarrian. . Horrez gain, indargabetzen ditu 8., 11. eta 12. artikuluetan xedatutakoa.